De Prinses-Beatrixsluizen

In 1931 werd de aanleg bevolen van een nieuw kanaal van Amsterdam naar Tiel, het Amsterdam-Rijnkanaal. Ter hoogte van Jutphaas kwam een aftakking naar de Lek ten oosten van Vreeswijk met twee naast elkaar gelegen sluizen voorzien van hefdeuren. Op 23 maart 1938 werd deze nieuwe sluis officieel geopend. Het bracht voor Vreeswijk een dramatische terugval in welvaart met zich mee. De scheepvaart ging voortaan ver buiten het dorp langs. Winkeliers en neringdoenden raakten brodeloos en verlieten het dorp. Alle zeilen werden bijgezet om bij de nieuwe sluis een nieuw 'winkelcentrum' te stichten, daar waar in de nabije toekomst het industrieterrein Het Klooster zou verrijzen, maar het plan slaagde niet. Rijkswaterstaat weigerde alle aanvragen voor vergunningen.

Derde kolk

In 2012 besloot het Ministerie van Infrastructuur en Milieu tot de aanleg van een derde kolk aan oostzijde van de Prinses-Beatrixsluizen, de grootste binnenvaartsluizen van Nederland. Toentertijd passeerden reeds + 50.000 schepen het sluizencomplex waardoor het Lekkanaal de belangrijkste rechtstreekse hoofdvaarwegverbinding was geworden tussen de havens van enerzijds Amsterdam en anderzijds Rotterdam en Antwerpen. Om meer en grotere schepen op een veiligere wijze de Prinses-Beatrixsluizen te laten passeren, voorzagen de plannen in de aanleg van een derde kolk maar ook in een verbreding van het Lekkanaal voorzien van extra ligplaatsen. De nieuwe kolk krijgt door het gebruik van dubbele roldeuren, in plaats van hangdeuren, een totale lengte van 297 meter en wordt 25 meter breed, geschikt voor schepen tot en met CEMT-klasse Vb en met een diepgang tot 4 meter.

Rijkswaterstaat gaf de opdracht voor de bouw en aanleg aan het consortium Sas van Vreeswijk, een combinatie van de Belgische bedrijven Besix Group, RebelValley en TDP en de Nederlandse aannemer Heijmans. Sas van Vreeswijk werd verantwoordelijk voor het ontwerp, de bouw en de financiering van het gehele project, maar ook voor het onderhoud van het volledige sluizencomplex en het Lekkanaal gedurende 27 jaar.

Voorts stelde de minister in augustus 2014 een geldsom ter beschikking voor verplaatsing en inpassing in het landschap van overblijfselen van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. In totaal worden drie kazematten (Houtense Wetering, Schalkwijksche Wetering en Vreeswijk-Oost) en een schutsluis verplaatst. Ook de Liniedijk en de Lekdijk schuiven zo'n 100 tot 120 meter op in oostelijke richting. Rijkswaterstaat plaatst de militaire monumenten terug in het landschap, maar niet als onderdeel van de dijk. Ze komen als zogeheten objects trouvés terug in de nieuwe vernattingszone (natuurcompensatie), grenzend aan bedrijvenpark Het Klooster, direct achter de Linie- en Lekdijk; dit om het aanmerken van het unieke verdedigingssysteem van de gehele Nieuwe Hollandse Waterlinie als UNESCO-werelderfgoed niet in gevaar te brengen.

De (her)opening van het gehele, deels gerestaureerde rijks monumentale, deels nieuwe sluizencomplex Prinses- Beatrixsluizen werd in 2012 voorzien in het najaar van 2019.

De beatrixsluis pagina hieronder bestaat uit verschillende tijdsperiodes,

te noemen als eerste de bouw van de beatrixsluis,

het onderhoud en renovatie

en tot heden.

Uitgraven en Hijen - werkzaamheden